Γενοκτονία

Οι τουρκόφωνοι Έλληνες Πόντιοι – Πότε και γιατί τουρκοφώνησαν – Σε ποια περιοχή του Πόντου ζούσαν – Γιατί ήρθαν στην Ελλάδα και που εγκαταστάθηκαν. Με την άδεια του συγγραφέα και δικηγόρου του Κιλκίς κυρίου Θεόδωρου Παυλίδη, δημοσιεύω τα παρακάτω κείμενα. Όπου κρίνεται σχολιασμός, θα υπάρχει χάριν επεξήγησης.Το χωριό στο οποίο έζησε και μεγάλωσε είναι το Δίβουνο ή Διβούνι […]

Ήταν Παρασκευή 11 Αυγούστου του 1917. Απ’ τα χαράματα ακόμα φαινόταν μακριά στο βάθος μια μαυρίλα που σε λίγο όλο και μεγάλωνε. Δεν αργήσαμε να διακρίνουμε καθαρά πια τα καπνισμένα φουγάρα του ρωσικού στόλου ο οποίος σε λίγη ώρα έφτασε στ’ ανοιχτά του λιμανιού κι αμέσως άρχισε να βομβαρδίζει. Ρωμιοί και τούρκοι (αν κι εμείς

Πεντακόσια χρόνια δουλείας του έθνους κάτω από τον απηνέστερο ζυγό των τούρκων, δεν έχει να παρουσιάσει θλιβερότερη σελίδα από εκείνη την οποία αφήνει η αιματοβαμμένη εποχή του οσμάν αγά.Καμία αναλογία δε μπορεί να γίνει για τη θεομηνία με τις περιοδικές σφαγές τις οποίες από καιρού εις καιρόν εφάρμοζαν οι τουρκικές κυβερνήσεις κατά των χριστιανών.Είναι αλήθεια

Είμαστε ευτυχείς που οι Έλληνες ποντιακής καταγωγής εκπρόσωποί μας στην Ελληνική Βουλή, αλλά και οι συμπαθούντες τους Έλληνες Ποντίους, τόλμησαν να σηκώσουν φωνή διαμαρτυρίας, στιγματίζοντας έτσι την ένοχη αδιαφορία των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων για το έγκλημα που διαπράχθηκε στα αλησμόνητα εδάφη του Πόντου. Είμαστε ευτυχείς που οι αγώνες για την αναγνώριση της Γενοκτινίας των Ελλήνων του Πόντου επιτέλους δικαιώθηκαν. Και

  Η Πάφρα που γράφεται και Μπάφρα, είναι μία απ τις πόλεις του Πόντου. Βρίσκεται στο νομό Σαμψούντας δίπλα στις εκβολές του ποταμού Άλυ και αριθμούσε περίπου οκτώ χιλιάδες κατοίκους. Οι κάτοικοι της ήταν Έλληνες καίτοι τουρκόφωνοι διακρίνονταν για το ζωηρό θρησκευτικό και εθνικό τους αίσθημα.Ονομαστά ήταν τα καπνά της Πάφρας για την ευωδία τους